حسین علیزاده آهنگساز و موسیقیدان
حسین علیزاده (متولد ۱۹۵۰تهران) به عنوان یکی از چهره های مهم در موسیقی معاصر ایرانی بشمار می آید است. اوبرخاسته از آموزش سنتی است. او ردیف موسیقی کلاسیک ایرانی را از اساتید مختلف از جمله هوشنگ ظریف ، علی اکبر شهنازی ، نورعلی برومند ، محمود کریمی ، عبدالله دوامی ، یوسف فروتن و سعید هرمزگان آموخته است اخیرا ا وساختار ردیف را برای سازهای سه تار وتار بر اساس تفسیر میرزا عبدالله ضبط نموده است . وی همچنین مدرک لیسانس در موسیقی در رشته آهنگسازی و اجرا از دانشگاه تهران دریافت کرد و سپس دوره آهنگسازی و موسیقی شناسی را در دانشگاه برلین به اتمام رساند .او بسمت استادی در دانشگاه تهران به تدریس و موسیقی در کنسرواتوار تهران مشغول شد
علیزاده فعالیت هنری خود را در ایران و در سراسر شمال امریکا ، اروپا و آسیاآغاز کرد . او رهبر ارکستر و تکنواز در ارکستر ملی رادیو و تلویزیون بود ، او موسس گروه عارف است وی با گروه شیدا همکاری داشت . اولین تجربه حرفه ای اودر اروپانوازندگی در ارکستر معروف باله بژار درسازمان باله موریس بژار ، گلستان است.
برخی ازآثار علیزاده عبارتند از بداهه نوازی نوا (۱۹۷۶) ، سواران دشت امید (۱۹۷۷) ، حصار (۱۹۷۷) ، شورش (۱۹۸۳) ، نی نوا (۱۹۸۳) ، خواب (۱۹۸۶) ، ترکمن (۱۹۸۶) ، راز - و نیاز -( ۱۹۸۶) ، دلشدگان (۱۹۸۷) ، آواز شفقت (۱۹۹۱) ، راز نو (۱۹۹۶) ، زمانی برای مستی اسبها (۲۰۰۰) ، لاکپشت ها هم پرواز میکنند (۲۰۰۴) ، چشم انداز بی پایان (2) ، نیو منگ (۲۰۰۶) ، زیر تیغ (۲۰۰۷) و به گل عوده (۲۰۰۷). آلبوم بی پایان چشم انداز برای بهترین آلبوم موسیقی جهانی در سال ۲۰۰۶ در ۴۹ جشنواره جوایز گرا می نامزد شده است
علیزاده گروه همنوایان را در سال۱۹۸۹ با رویکردی جدید و آواز سنتی ایرای به همراه گروه همسریان تاسیس نمود. با بهره گیری از سازهای سنتی ، این گروه در بسیاری از ساخته های حسین علیزاده از جمله راز جدید ، گبه ، آهنگ ها از شفقت و بی پایان چشم انداز ظاهر شدند